σχεδόν σε όλο το γραπτό της, μου στριφογύρισε στο μυαλό έντονα η φράση που ακούμε συχνά αυτές τις μέρες, τόσο από παιδιά, όσο και από μεγάλους, για το εάν υπάρχει Άγιος Βασίλης.
Σκέφτηκα, σε μια τέτοια απλή και σύντομη ερώτηση, έχουν ζωγραφιστεί απέραντες εμπειρίες, ξύπνησαν πολλά συναισθήματα, χτίστηκαν πολλές ιστορίες. Μα πιο πολύ σκέφτηκα κάποιους γονείς, που τρομοκρατούν τα παιδιά τους να είναι "καλά" για να τους φέρει ο Άγιος δώρο, ώσπου να έρθει μια στιγμή, όταν πια "μεγαλώσουν" -ανάθεμα κι αν ξέρουμε πότε μεγαλώνουμε- και να τους πουν με μια φράση πως δεν υπάρχει. Πως όλο αυτό για το οποίο προσπαθούσαν, όλη αυτή η προσμονή, η "καλοσύνη"¨, ο μύθος, το μαγικό, το άπιαστο, το ταξιδεμένο δεν υπάρχει! Μα πως; Πόσο κρίμα;
Πως ξέρεις πως δεν υπάρχει;
Φυσικά και υπάρχει!!
Υπάρχει, όσο υπάρχουν αγαθά σαν την ελευθερία, όσο υπάρχουν αρετές σαν την ευγνωμοσύνη!
Υπάρχει, όσο υπάρχουν καρδιές να τον φιλοξενήσουν, όσο υπάρχουν μπάλες που κλωτσούν τα παιδιά, όσο υπάρχουν παιδιά που ονειρεύονται, όσο υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν, όσο υπάρχουν γενναίοι που ελπίζουν, όσο υπάρχουν αυτοί που φοβούνται και ψάχνουν χώρο να λυτρωθούν. Όσο υπάρχουν μυαλά έτοιμα να πετάξουν, όσο υπάρχουν μάτια που ψάχνουν άλλα να ανταμώσουν, όσο υπάρχουν χέρια που μπερδεύονται, όσο υπάρχουν κορμιά έτοιμα να κατακτηθούν!
Μα είσαι τρελός; Πως δεν υπάρχει;;
Βέβαια υπάρχει. Για δες ο ουρανός τι δείχνει; Δείχνει αστέρια, άπιαστα, φωτεινά, φέγγουν το δρόμο σου, φεγγάρια που καθοδηγούν να μη χαθείς, κι αν χαθείς πλημμυρίζουν με αυτή τη λάμψη τους τα μονοπάτια σου, τουλάχιστον να μην φοβάσαι.
Για δες πόσο πολύ υπάρχει!..Υπάρχει μέσα στα μάτια όσων πιστεύουν -ακόμα και όσων δυσπιστούν-. Υπάρχει στα σπίτια τα άδεια και τα γεμίζει με μια ζεστασιά αλλόκοτη, κάνοντας τη μοναξιά υποφερτή. Υπάρχει στα δωμάτια που κρέμασαν στον τοίχο τους πόνους τους και ψάχνουν σώματα να αναπληρώσουν. Εκεί υπάρχει περισσότερο ξέρεις.
Υπάρχει και εκεί που δίνονται μάχες άνισες, άδικες, καταραμένες. Με τους εχθρούς άλλοτε σχηματισμένους, άλλοτε ασχημάτιστους. Άλλοτε με σάρκα και άλλοτε άυλους. Σαν νεφέλες...είναι παντού και κυριεύουν μυαλά και σώματα. Εκεί ο Άγιος είναι λυτρωτικός. Δεν μπορεί να μην ξέρεις ότι υπάρχει.Υπάρχει μέσα σου, μπορεί κρυμμένος ή φανερός. Κόκκινος ή πολύχρωμος. Μικρός ή μεγαλύτερος. Ανακουφιστικός ή εμπόδιο. Κάνε του μωρέ λίγο χώρο...
Βασίλης Κιοσσές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου