Στην τόλμη!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μανιτάρι. Πολύχρωμο, εξωτικό.

Πλησίαζε πρωτοχρονιά και έτρεχε αλαφιασμένο να βρει την ευχή που το νέο έτος θα ευχόταν στον εαυτό του. Έπρεπε να είναι σύντομη, μεστή, με νόημα και κίνητρο. Ήθελε να είναι ουσιαστική, εμπνευσμένη και να του ταιριάζει.

Να μην είναι τετριμμένη ή βαρετή αλλά να είναι μια ευχή που σαν ένα μικρό κατακόκκινο μπαλόνι, που κρατούν δεμένο στα χέρια τους τα παιδιά, θα το συνοδεύει. Σαν ένας πορφυρός ήλιος που θα το σκεπάζει και θα μυρίζει σαν αυτό το καλοκαιρινό γιασεμί, με μια ανεπαίσθητη μυρωδιά, σαν υπενθύμιση.

Στην τόλμη!

Αυτό ήταν! Το βρήκε! Τι καλύτερο από την τόλμη; Για κάτσε...ποια τόλμη; Τόλμη σε τι ακριβώς; Η τόλμη είναι ριψοκίνδυνη, έχει ρίσκο. Είναι και τρομακτική. Γιατί εύκολα ματαιώνεσαι μετά από μια τολμηρή απόφαση. Τι την θέλεις την τόλμη; Η τόλμη έχει ανασφάλεια και εγρήγορση. Σε αφήνει εκτεθειμένο!

Αυτό είναι. Σε αφήνει εκτεθειμένο. Ποιος θέλει να εκτίθεται; Ποιος θέλει να φανεί ευάλωτος; Υπήρξαμε, σκέφτηκε το μανιτάρι, εξαιρετικοί μαθητές όταν μεγαλώνοντας μας είπαν πως ευάλωτος σημαίνει αδύναμος. Και φυσικά αδύναμος δεν επιτρέπεται να δείχνεις. Μόνο δυνατός! Πάντα δυνατός. Ποιος αγαπάει τα αδύναμα μανιτάρια; Όλοι τα λυπούνται ή στην καλύτερη περίπτωση, αισθάνονται μια συμπόνοια σχεδόν κατακριτική. 

Ευάλωτος, σκέφτηκε, σημαίνει τρωτός, σημαίνει ανίσχυρος. Ευάλωτος σημαίνει να στέκομαι γυμνός μπροστά σε έναν καθρέφτη και πίσω του κόσμος πολύς να με κρυφοκοιτάει. Πόση ντροπή έχει η γύμνια!

"Θέλει τόλμη για να φανείς ευάλωτος", ψιθύρισε. 

Σε εκείνο το μάθημα ξέχασαν όμως να πουν ότι ευάλωτος σημαίνει διάφανος. Και διάφανος σημαίνει γνήσιος, αυθεντικός. Ευάλωτος σημαίνει να επιτρέπω στα συναισθήματά μου να υπάρξουν ακριβώς όπως τα νιώθω, και να τα μοιράζομαι. Ευάλωτος σημαίνει να μη διστάζω να πω πόσο πολύ πονάω, ή πόσο βαθιά αγαπάω. Ναι, είμαι ευάλωτος εκείνη τη στιγμή γιατί δεν ξέρω αν ο πόνος μου θα ακουστεί ή εάν η αγάπη μου θα έχει ανταπόκριση. Και αυτό θέλει θάρρος. Τελικά, σκέφτηκε το μανιτάρι, "ευάλωτος σημαίνει είμαι θαρραλέος, όχι αδύναμος".

Μικρές ιστορίες για μεγάλους

Βασίλης Κιοσσές