Έπιασε γρήγορα με τις χούφτες του ένα σύννεφο τόσο δα και το παράχωσε στις τσέπες του. Με ανάσες κοφτές και τσουχτερές. Πριν τον πάρει είδηση κάνεις. Τα χέρια του γέμισαν φεγγάρι, και τα μάτια του έλαμψαν από τη σκανταλιά που πάλι σκαρφίστηκε.
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018
Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018
Στην τόλμη!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μανιτάρι. Πολύχρωμο, εξωτικό.
Πλησίαζε πρωτοχρονιά και έτρεχε αλαφιασμένο να βρει την ευχή που το νέο έτος θα ευχόταν στον εαυτό του. Έπρεπε να είναι σύντομη, μεστή, με νόημα και κίνητρο. Ήθελε να είναι ουσιαστική, εμπνευσμένη και να του ταιριάζει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
